Verekuyu, Yalova, 22-24 Aralık 2023
Geziye Katılanlar: Ahmet Çağrı Temiz, Alper Asım Ak, Anıl Alyanak, Beliz Aydın, Bülent Efe Temür, Can Etkin, Ceyda Akın, Ceyda Özdemir, Emre Bal, Emre Eren, Eylül Horoz, İrem Canbazoğlu, M.Enes Avukat, Oğuzhan Altıntaş, Ömer Feyyaz Selçuk, Ömer Lütfi Çelik, Sena Balım, Taha İlkay Şahin, Umutcan Atalay, Yunus Emre Mercan, Zeynep İdil Can
Karlık mağarasına gitmek üzere hazırlıklarımızı tamamladıktan sonra izin sürecinde yaşanan ufak problem nedeniyle rotamızı Yalova’ya çevirdik. Eşyalar sırayla otobüse yüklenirken kulüp odasının girişinde bulunan mandalinanın günden güne küflendiğini gözlemledik.(Mandalina kulübe ait değil) Eşyalar büyük ölçüde toparlandıktan sonra gezi başkanı Ceyda Akın’ın yoklama almasıyla gezimiz resmen başlamış oldu. Otobüs yola yeni çıkmışken İlkay üzerine ayran döktü. Otobüsü saran cips ve ayran kokuları eşliğinde seyahatimize devam ettik. Moladan sonra ekiplerin açıklanmasını heyecanla bekledik ve sabah ilk ekip ile mağaraya gireceğimi öğrendim. İlk dikey mağaram olduğu için aşırı heyecanlaydım. Akşam kamp alanına vardığımızda döşeme şifti mağaraya gitti ve hazırlıkları tamamladı.
Cumartesi Günü
Sabahın ilk ışıklarında hazırlanmaya başladık. Kamp alanında inanılmaz bir rüzgar vardı. Rüzgâr sebebiyle kahvaltı şifti ateş yakmakta çok zorlanmıştı(zorlanmadık, o şartlarda ateş yakmayı aklımızdan bile geçirmedik -menes). Mağara kamp alanına yaklaşık 1 saat yürüme mesafesindeydi(kaybolarak uzatmak mümkün -m). Aslında planımız arabayla mağaraya git gel yapmaktı fakat Ömer’in arabası yolda kalınca yürüyerek gitmek zorunda kaldık.
Ormanın içinden yürüdük ve mağara önüne kurulan çadıra (devrileceksin AFAD çadırı) geldik. Mağara önünde kuşandık. Eğitmenler ekipmanlarımızı kontrol ettikten sonra sırayla inmeye başladık. Bu esnada antrenmanlarda ip boş demenin neden bu kadar önemli olduğunu anlamış oldum. Çünkü beklediğiniz her saniye çok üşüyorsunuz. Mağaranın içinde akan su nedeniyle epey ıslandık. Mağaranın en alt kotunda ipten çıkan arkadaşımızı izlerken eğitmenin beni ‘oradan kafana taş düşer’ diye uyarmasıyla uzaklaştım. Yaklaşık 2 dakika sonra kocaman bir taş tam da oraya düştü :O (akılda kalıcı olsun diye böyle şeyleri eğitmenlerin ayarladığı iddiası asılsızdır -m) Mağaradan çıkarken ıslak, yorgun, acıkmış ama tamamladığım için aşırı mutluydum.
Dönüş yolunda Anıl Oğuzhan ve Can önden giderken Yunus Emre ile ben arkadan yürüyorduk. Kısık bir heyo sesi duyduk(bendim o 🙁 -m). Sonra Oğuzhanlar heyo diye cevap verdi. Biz de Yunus Emre ile bize değildir diye sessizliğimizi koruduk. Fakat bizden sonraki şift kaybolduğu için heyo diye bağırıyormuş. Ekip arkadaşlarımız ise çok hızlı gittiniz yavaşlayın diye bizim heyoladığımızı sanmışlar. Heyoların karışması durumu yaşandı. Dönüş yolu yokuş olduğu için çok yorucuydu. Tam bu sıralarda yoğun rüzgâr sebebiyle AFAD çadırı devrilmiş. (düşen kask ıskarta oldu maalesef) Can, Umutcan ve Oğuzhan daha sonra AFAD çadırını kurtarmaya gittiler.
Kampta ateş yakarken rüzgâr bizi olumsuz etkiledi. Rüzgârı kesmeyi başarınca ateşi yaktık. Rüzgârın bizden aldığı tek şey AFAD çadırı olmadı tabii; malzeme çadırı, yemek çadırı, Sena nın kişisel çadırı ve benim çadırımda hasarlar meydana geldi. Bu sebeple Sena ve ben Eylül ile Oğuzhan’ın çadırına transfer edildik.
Pazar Günü
Sabah kahvaltı şifti olduğum için erkenden uyandık. Kahvaltısını eden şifti mağaraya uğurlarken yavaştan toparlanmaya başladık. Toparlanırken fosforlu pembe bir böcek gördük. Böcek çok güzeldi, parlıyordu. Bok böceği olduğunu öğrendiğim bu böceğin isminin çok talihsiz olduğunu düşünüyorum. Bir süre böcekle ilgilendikten sonra heyo olayının röportajını tamamladık. Röportaj sonunda böcek ölmüştü(sanırım ben fark etmeden üstüne bastım.)
Böceğin ölümü hepimizi üzdü. Ona minik bir cenaze töreni yaptık. Mezarının tasarımında bizzat çalıştım. Bir süre sonra mezarının da ezildiğini gördüm. (bu sefer ben değil) . Mezarın rekonstrüksiyonunu tamamladık. (Bu civarda Yalova’dan bir ekip bölgede yürüyüş yapıyormuş. Onlarla tanıştık, en çok umut tanıştı -m)
Bu sırada kurtarma saatini uzatmak üzere Ceyda kampa geldi. Yavaş yavaş tüm ekip kampa dönerken sona Eylül ve Alper kalmıştı. Son gelen kişi olan Alper göğüs cumarını açık unuttuğu için bira kaybetti. (Nerde kaldılar diye yola bakarken balaklavasıyla ve yorgun yürüyüşüyle Alper süper havalı şekilde gelirken göğüs cumarının açık olması beni çok üzdü. Olayın videosu: http://tinyurl.com/mt5wb72h -m) Malzeme sayımlarını yaparken bir perlonumuzun gizemli bir şekilde yok olduğunu fark ettik. Dönüş hazırlıkları bitti ve araca bindik. Yolda gezi değerlendirmesi yaptık. Yeni düğümler öğrendik. Gezimiz maddi ve manevi kayıplara rağmen çok keyifliydi. Yeni gezilerde buluşmak üzere <3
Manevi Kayıplar
– pembe böceğin vefatı
Ekipler:
22Aralık 2023 Cuma
- Döşeme Ekibi: Eylül Horoz, Beliz Aydın, İrem Canbazoğlu
23 Aralık 2023 Cumartesi
- Anıl Alyanak, Oğuzhan Altıntaş, Zeynep İdil Can, Can Etkin, Yunus Emre Mercan
- M.Enes Avukat, Ceyda Akın, Sena Balım, Emre Bal, Ahmet Çağrı Temiz
- Bülent Efe Temür, Oğuzhan Altıntaş, Ceyda Özdemir, Umutcan Atalay, Ömer Lütfi Çelik
24 Aralık 2023 Pazar
- Toplama: Eylül Horoz, Ceyda Akın, Alper Asım Ak, Emre Eren, Ömer Feyyaz Selçuk, Taha İlkay Şahin
Yazan: Zeynep İdil Can, M.Enes Avukat
Düzenleyen: Fatih Akbal