Cinlikuyu/Parsık Mağaraları, Kocaeli, 14-16 Nisan 2023
Katılanlar: Beliz Aydın, Oğuzhan Altıntaş, Fatih Akbal, Anıl Alyanak, Dilge Dağ, Nehir Güner, İrem Kapucuoğlu, Ezgi Özgen, Aleyna Cingöz, Atakan Acar, Alper Asım Ak, Zehra Alpönder, M.Enes Avukat, Ceyda Akın, Muhammed Ali Mecidiyeli, Selman Sipahi, İbrahim Öğütçü, Taha Berk Er, Melih Ede, Eylül Gençoğlu, Ömer Lütfü Karakelle, Arda Yapıcı, Beyzanur Şahbaz, Ceyda Özdemir, Eren Kenan, Selin Erman, Hasan Yağız Kılıç, Mete Alp Alpargun
Önceki toplu gezi olan İnkese kampını düşündükçe hangi doğa severin içi ürpermez ki? Çamur, eğim, durmayan yağmur… Kulüpçe bir kurşun döktürmeyi gerektirecek gibiydi. Daha önce defalarca dağda bayırda gezmiş, bir o kadar olmasa da kamp yapmış biri olarak gereksiz gördüğüm şeyleri almama sebep olan İnkese kampından sonra kimsenin dönmek istemeyeceği yeşil tonlarının dansları arasında güzel bir bahara kucak açarak Cinlikuyu kampı… Vay be nerden nereye. Aslında bu geziye SRT sebebiyle gelemeyecek iken Beliz’in “Gel ya Parsık’a girersin.” lafıyla ikna oldum. Gerçi Parsık için denilenler benim gözümü korkutmadı değil.
Kulüpte yeni olmama rağmen bence hızlı bir kamp hazırlığı oldu. Geç geldiğim için sadece çantaların taşınmasına yetişsem de bu işi de her iş gibi güzelce hallettik. Gelen servisin minimum kişi başı 45 litre eşya taşıyan bizlere bagaj olmamasından ötürü sergilettiği yerleştirme mühendisliğini göz önünde tutarsak, Anıl’ın ve Eren’in çantaları yerleştirme şekli kitaplara konur mu? Konmalıdır bence. Çantaları arka kapının üstüne yığarken bizde bir taraftan çantalara eklenen matları ayırmakla uğraştık.
İki buçuk, üç saat süren yolculuk sonunda kamp alanına vardık. Eşyaları taşırken kamp alanında gördüğüm bir ateş “Ulen bari salça olmasak bunlarla” dedirtti bana. O ateş kimindi? Ormancı mı, kampçı mı, haydut mu, köyün gençleri mi, yoksa ayı mı? Neyse ki hiçbiri. Bizden önce kamp alanına arabasıyla varan arkadaşımız ateşi çoktan bize hazırlamış. Kampa varış 23.30-00.00 civarı kamp alanında çadır kurmalar ve yerleşmelerle başladı ancak malzeme ile yemek çadırı için adam toplanacağı zaman çoğunluğun sabah şifti olduğu ortaya çıktığından zorlandık. Zaten sabah mağara ve kahvaltı şifti normalde varken burada iki mağara söz konusuydu bu sebeple bu normaldi ancak varılan saat erkendi ve bu da çadırların kurulumundan önce malzeme- yemek çadırlarını kurabileceğimizi gösteriyor.
Cumartesi sabah uyandığımda harika bir manzarayla karşılaştım hele yüzüme vuran rüzgar çadırın sinekliğini kapattırıp beni geri yatmaya sürükledi. Kendimi bu serinliğe bıraktığım yarım saatin sonunda kamp alanına geçtiğimde kahvaltı hazırdı, ilk ekip girmişti. Biz uyurken döşeme ekibi Cinlikuyu’da cinleri uyandırmıştı.
Ekibim akşamüstü değildi erkenden Parsık ekibiydi. Parsık için son sigaraları içtik ve yola çıktık. Uzun bir yolu vardı hatta dönüşte anladım ki yol mağaradan daha yorucuydu. Eren Kenan’la mağaranın kış ve yazdaki durumunu, içindeki kol yapılarını konuştuk, bana “kar varken veya kar erirken girmek ister misin çıkışta konuşalım” dediğinde mağarayı merak ettim. Parsık kuru sayılabilecek bir koldan girilen ama sonra dar ve akıntıların sizi yorduğu kollarla devam eden bir mağara. Gezide mağara araştırma kulübüne katıldığı gezinin yıl dönümünde Parsık’a girecek olanlar neşeliydi.Mağarada başınızı yan çevirerek geçmeniz gereken dar ve 3-5 dakika süren yerler var. O dar geçişe girmeden “abi ben burdan geçemem yapamam” feryadıma Eren’in ‘’Mecdiyeli mağaracılık psikolojik bir olay senden daha kilolular yapıyor” demesiyle atıldım ileri ancak cidden en dar noktada artan akışla ” benim burada işim ne evimde veya okulumda keyifle otursaydım sigaramı kahvemi içseydim ne olurdu yok bir daha mağara falan” şeklinde zihnimden bir çok metin geçti ama o geçiş sonrasında öyle mutluydum ki çıktığımda Parsık’ı övmeye bile kalkıştım. Yanımda Melih olması sebebiyle bir kaç bölümle ilgili konu konuşup dinlendik, ortalamamız sebebiyle konuşma kısa olarak kaldı. Mağaranın içindeki su cidden çok güzel ve ferahlatıcıydı. Mağaradan çıkış daha hızlı ve kolay gerçekleşti. Mağaraya girmeden önce bu yazıyı okuyanlar yanlarına kesinlikle dizlik almalı. Eren Kenan bizi dönüşte tüm köy halkına bir gösteri yapacak şekilde yürüttü çünkü herkesin mülkiyetine saygımız olduğu için lap diye bahçe içinden geçmiyoruz.
Kampa döndüğümde keyif planlarım sebebiyle yemek yapma işine dahil oldum. Kimse anlamıyor ki benim yemek yapma anlayışım bir mağara adamı gibidir. Yemekler ve ekip ekmekleri hazırlandı. Odun toplamaya başladığımız sırada Anıl’dan dahice bir plan ile geldi. Neden ağacı kütükler haline getirmiyorduk. Bu fikri herkes oturduğu yerden saçma bulabilir ama dört erkek bir araya gelince mantıklı oluyor ve biz uzun bir uğraşa başladık bunun sonunda kestiğimiz ağacı ben ateşe atmayı teklif etsem de ağacın kütükler haline getirilmesine karar verildi. Sıra sıra bir kısmımız dal topluyor diğer ikisi ağaca odaklanıyordu. Baltada kendime güvensem de ufak bir baltaya ve yamuk testeremize kaldık. Ezgi bizim çağ dışı söylemlerimize isyan ederek eline aldığı baltayla kendine yeni bir terapi keşfedercesine odun kırdı. Nehir ve Ezgi’nin desteği ağaçtan kütük koparmamızı sağladı yoksa biz daha çokkk ağacın altına destek koyar ve üstünde zıplardık, hoş ağacın altını Enes ve Benim gibi iki ağır sıklet lap diye kopartabilir bunu da gördük. Buradan anlıyoruz ki her kampa iki 90 kilo üstü adam lazım. İşin tuhafı o kütükleri asla yakmadık seneye onunla kabile ateşi yakma düşüncem de yok değil.
Dönüş için toplanma vakti geldiğinde çoğumuz güzel bahar havasının ve yeşilin tonlarının ziyafetini sürüyordu. Dönüşe geçildiğinde galiba herkesin içinde bu güzel havanın burukluğu kaldı. Dönüşte mola verdiğimiz yer aşırı pahalıydı bence ve yaptıkları kahveler insan ağzına uygun sıcaklıkta değildi sanki… Bu kulübün her gezisi gibi yine güzel bir geziydi. Nice gezilere…
Ekipler:
15 Nisan Cumartesi 2023
- Döşeme Ekibi: M. Enes, Anıl, Fatih, İbrahim (01.50–08.00) Kurtarma saati: 10.00
- 1. Cinlikuyu Ekibi: İrem, Arda, Ömer, Ceyda, Yağız (09.30–12.00) Kurtarma Saati: 15.30
- 1. Parsık Ekibi: Eren, Muhammet Ali, Zehra, Melih, Alper (10.00–12.00) Kurtarma Saati: 15.00
- 2. Cinlikuyu Ekibi : Beliz, Oğuzhan, Selin, Selman, Mete, Dilge (12.30-15.45) Kurtarma Saati: 17.30
- 2. Parsık Ekibi : İrem, Ömer, Fatih, İbrahim, Selin, Atakan (16.50-18.25) Kurtarma Saati: 21.00
- 4. Cinlikuyu Ekibi : Anıl, Aleyna, Eylül, Fatih, Nehir (20.45 -23.00) Kurtarma Saati: 02.00
16 Nisan Pazar 2023
- 3. Parsık Ekibi : M. Enes, Ceyda, Nehir, Dilge, Oğuzhan (09.15–11.25) Kurtarma Saati: 13.00
- Cinlikuyu Toplama Ekibi : Eren, Ezgi, Melih, Taha, Zehra, Atakan (09.20 -14.00) Kurtarma Saati: 14.30
Yazan: Muhammed Ali Mecidiyeli
Düzenleyen: Buse Bomin